-
1 stake
[steɪk] 1. n 2. vtmoney stawiać (postawić perf); life, reputation ryzykować (zaryzykować perf); (also: stake out) ogradzać (ogrodzić perf)* * *[steik] I noun(a strong stick or post, especially a pointed one used as a support or as part of a fence.) słup, sztachetaII 1. noun(a sum of money risked in betting: He and his friends enjoy playing cards for high stakes.) stawka2. verb(to bet or risk (money or something of value): I'm going to stake $5 on that horse.) stawiać- at stake -
2 claim
[kleɪm] 1. vtrights, compensation żądać (zażądać perf) +gen, domagać się +gen; credit przypisywać (przypisać perf) sobie; expenses żądać (zażądać perf) zwrotu +gen; ( assert)2. nhe claims (that)/to be … — twierdzi, że/że jest +instr
( assertion) twierdzenie nt; (for pension, wage rise) roszczenie nt; ( to inheritance etc) prawo nt, pretensje plshe claimed innocence — twierdziła, że jest niewinna
to put in a claim for — ( expenses) przedstawiać (przedstawić perf) rachunek na +acc
to claim on the insurance — składać (złożyć perf) wniosek o odszkodowanie ( z tytułu polisy ubezpieczeniowej)
the airline faced millions of dollars in claims — linie lotnicze stanęły w obliczu wielomilionowych roszczeń o odszkodowania
* * *[kleim] 1. verb1) (to say that something is a fact: He claims to be the best runner in the class.) twierdzić2) (to demand as a right: You must claim your money back if the goods are damaged.) upomnieć się o, żądać zwrotu3) (to state that one is the owner of: Does anyone claim this book?) przyznawać się (do)2. noun1) (a statement (that something is a fact): Her claim that she was the millionaire's daughter was disproved.) stwierdzenie2) ((a demand for) a payment of compensation etc: a claim for damages against her employer.) żądanie3) (a demand for something which (one says) one owns or has a right to: a rightful claim to the money.) roszczenie•- claimant
См. также в других словарях:
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
pretendować — ndk IV, pretendowaćduję, pretendowaćdujesz, pretendowaćduj, pretendowaćował książk. «rościć sobie prawo do czegoś; starać się, ubiegać się o coś» Pretendować do jakiejś godności, do jakiegoś stanowiska. Pretendować do czyjejś ręki. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… … Słownik języka polskiego
pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… … Słownik języka polskiego